ช่วงนี้ได้อ่านเรื่องการตั้งเป้าหมายของชีวิตจากหนังสือเล่มหนึ่ง เค้าบอกว่า
คนเราควรจะมีเป้าหมายตั้งไว้เป็นหลักของชีวิต และควรตั้งเป็นระยะๆ เหมือนเสาหลักบอกหลักกิโลเมตร
เพื่อที่เราจะได้มีจุดหมายในการดำเนินชีวิต ไม่ได้ปล่อยให้ชีวิตลอยไปมาตามยฐากรรม ปล่อยไปวันๆแบบนั้นคงไม่น่าจะดี
ในช่วงนี้ผมก็เพิ่งจะได้เรียนรู้งานจากที่ทำงานใหม่ ผมลองสังเกตดูเพื่อนและรุ่นน้องที่เข้ามาพร้อมกัน ดูเหมือนหลายๆคนมีเป้าหมายและมีความฝันที่เป็นนักบินเยอะอยู่เยอะมาก พอได้ฟังน้องๆเพื่อนๆ เค้าเรื่องราวเส้นทางการเป็นนักบิน ต้องเตรียมตัวยังไง ? ดีอย่างไร ? ใจก็ชักเคลิ้มๆอยากจะเป็นบ้าง
แต่จริงๆ สุดท้ายถามว่าฝันตามเป้าหมายคนอื่นมันจะเหมาะสมกับเราใหม...
เราอยากทำมัน จริงๆหรือเปล่า ?
การตั้งเป้าหมาย จริงๆ ควรจะถามใจดูด้วย ว่าใจรักที่จะไปตามเส้นทางของเป้าหมาย เส้นทางของความฝันเรารึเปล่า ...
เป้าหมายของแต่ละคนนั้นย่อมไม่เหมือนกัน เพราะความชอบ ความต้องการที่จะเป็น ที่จะทำของคนเรานั้นต่างกัน ต่างคนต่างมีเป้าหมายของตัวเอง ...
บางคนอยากเป็นครู อยากเป็นอาจารย์มหาลัย ก็พยายามข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนต่างประเทศ บางคนอยากเป็นนักบิน ก็ฝึกฝนตัวเอง เรียนภาษา หาความรู้ พัฒนาตนให้ผ่านตามเกณท์ข้อกำหนดในการเป็นนักบิน บางคนอยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง ก็เตรียมตัววางแผน เข้าลุยปัญหาหน้างาน ฝึกขาย ฝึกประชาสัมพันธ์ ฯลฯ
ดวงจันทร์ของแต่ละคนจึงไม่เหมือนกัน…
ขอจบด้วยคำกล่าวที่ว่า “Aim for the moon, even if you miss, you will land among the stars”
ไม่ว่าเป้าหมายของแต่ละคนจะเป็นอย่างไร ฝันให้ไกล แล้วทำให้สำเร็จแล้วกันครับ
เพราะถึงทำแล้วไม่ถึงฝากฝัน เราก็จะไปได้ไกลมากๆ
- อย่างน้อย..ก็ได้ลงจอดท่ามกลางดวงดาว -
0 Comment:
แสดงความคิดเห็น